Bir eylemin gelenekselleşmesi için kaç sene geçmesi gerekir bilmiyorum, ama ben ilk yıldan sonra bu eylemin gelenekselleştiğini iddia etmeye başlamıştım zaten. Şimdi 4. yaşına giriyor. Yani haydi haydi gelenekselleşti…
8 Mart akşamı Taksim’de yapılan “geleneksel” feminist eylemden bahsediyorum.
Malum kadınların tarihi kendilerinden menkul tarihlerdir. Bu nedenle, bu eylemi ortaya çıkaran süreç ve ısrarla bizi Taksim’e götüren ihtiyacı, en azından uçmasın bir yerlerde yazılı kalsın diye ve illa ki merak edenler vardır umuduyla, aktarmak istiyorum.
4 yıl önce, kadın kurtuluş hareketi güç kaybetmeye devam ediyor, yapılan bilumum kadın etkinliğinde feministlerin talepleri, sözleri de giderek azalan oranlarda yer alıyordu. Öte yandan kadın hareketinin neredeyse bütün bileşenleri “erkek egemenliği” başta olmak üzere, çok sayıda feminist söylemi/fikri sahipleniyordu. Feminist olan ve olmayan kadınları ayıran ideolojik/politik arka planda bir hayli flulaşmıştı. Bir de, gerek kadın hareketinin tercih ettiği eylem formları gerek erkeklerin 8 Mart mitinglerine gelme konusundaki bitmez hevesleri gibi nedenlerle, 8 Mart mitinglerine gelmeyen ama aslında 8 Mart’ı sokaklarda geçirmek isteyen bir sürü feminist arkadaşımız vardı.
Bu nedenle, katıldığımız, bir parçası olduğumuz eylemlerden ayrı/farklı olarak, feminist bir eylem yapalım diye konuşmaya başladık. E yani ortaya çıkışı da kollektif oldu. Eylemleri, bağımsız feminist kadınlar ve feminist kadın gruplarından kadınların katılımıyla örgütledik. Feministler dışında başkaca bir imza kullanmadık… Her daim hepimizin eylemi olsun, başkaca hiçbir şey, hiç kimse öne çıkmasın diye gayret ettik. Bu nedenle imzalı ve/veya bir kurumla özdeşleşmiş, döviz, bayrak, pankart, işte herhangi bir simge kullanılmaması konusunda hemfikir olduk. Şimdiye kadar başarılı da olduk…
Eylemin pankartını ve dövizlerini, “herkes yapsın getirsin” kolaycılığında olmadan, bir mekanda bir araya gelerek, hep birlikte yazdık, boyadık.
2003 8 Mart’ında Amerikan işgali vardı ve biz “Bush, Blair, Teacher Hepsi Erkek Tesadüf mü?” sloganıyla Taksim’deydik. (Theacher’ın fotoğrafına bıyık yapmayı unutmadan.)
2004 8 Mart’ında Güldünya aramızdan yeni ayrılmıştı. Bu kez kadına yönelik şiddet ve namus cinayetleri gündemimizdi. “Erkek Vuruyor Devlet Erkeği Koruyor” ve “Mezarlık Değil Sığınak İstiyoruz!” ana sloganımızdı.
2005 8 Mart’ını “Erkek Düzenine İtaat Etmiyoruz!” sloganıyla ve bütün kadınları isyana ve feminist mücadeleye çağırarak geride bıraktık.
2006’da ise “PATRİYARKAYA KARŞI FEMİNİST MÜCADELE” ana sloganı ve pankartıyla 8 Mart Çarşamba akşamı saat 20.00’de Taksim Meydanı’ndaki tramvay durağında buluşuyoruz. İstikamet Galatasaray… Galatasaray’a kadar, sloganlarımız, kadın şarkı ve türküleri eşliğinde yürüyüp, basın açıklamamızı okuyacağız. Eylemimizi bitirdikten sonra, “kutlama” kısmı için, başka mekanlara dağılacağız.
Bu eylem öncelikle bütün feminist kadınların eylemi… Ama aslında bu eylemde “Patriyarkaya karşı feminist mücadele” diyen bütün kadınlara yer var.
8 mart akşamı feminist buluşmada görüşmek üzere…
UZUN YAZI OKUMAYI SEVMEYENLER İÇİN ÖZET;
8 MART ÇARŞAMBA AKŞAMI SAAT 20.00’DE TAKSİM MEYDAN GİRİŞİNDEKİ TRAMVAY DURAĞINDA BULUŞUYORUZ.
SLOGANIMIZ “PATRİYARKAYA KARŞI FEMİNİST MÜCADELE”
İMZAMIZ “FEMİNİSTLER”…
DÖVİZLER, PANKART, FEMİNİST YAZAN BAYRAK VE FLAMALAR ALANDA DAĞITILACAK.
BU NEDENLE HERHANGİ BİR KADIN GRUBUNUN, KARMA YAPININ İMZASINI, SİMGESİNİ İÇEREN DÖVİZ, BAYRAK VS. GETİRMİYORUZ.
BU EYLEM ÖNCELİKLE BÜTÜN FEMİNİST KADINLARIN EYLEMİ… AMA ASLINDA BU EYLEMDE “PATRİYARKAYA KARŞI FEMİNİST MÜCADELE” DİYEN BÜTÜN KADINLARA YER VAR.
EYLEMİ DUYANLARIN DUYMAYANLARI İLETMESİ DİLEĞİYLE…
VE 8 MART AKŞAMI FEMİNİST BULUŞMADA GÖRÜŞMEK ÜZERE…
Meriç Eyüboğlu
Kaynak: kadinkurultayi@gmail.com
Kaynak: feminist@yahoogroups.com
Tarih: 11 Şubat 2006
