2008 Yılı Yürüyüş Bildirisi
İstanbullu feministler olarak 8 Mart’la ilgili hazırlıklarımızı yaparken bir haberle sarsıldık. Ayşe Yılbaş, tıp fakültesinde stajını yaptığı hastanede, istanbul’un göbeğinde, çalıştığı kocası tarafından öldürüldü. Bizler biliyoruz ki dört yıl önce yine bir şubat günü çocuğunu tek başına büyüteceği bir geleceğin hayalini kuran Güldünya’yı öldüren silahla bu aynı. Bu, kadın bedeni üzerinde tahakküm süren erkek egemenliğinin ve ne yazık ki en yakınımızdaki erkeklerin şiddeti…
Bizler, kadına yönelik erkek şiddetinin son bulabilmesinin ve kadınların kurtuluşunun ancak büyük bir toplumsal dönüşüle gerçekleşeceğini bilen feministler olarak 8 Mart’ı erkek egemenliğine karşı, dayanışma ve mücadele günümüz olarak kutluyoruz.
Bugün emeğine el konulan evde köle, işte düşük ücrete mahkum edilen, fabrikada, genelevde, evde, nerede olursa olsun sömürülen, baba, koca, erkek dayağına katlanmak zorunda kalan, uluslararası çetelerce fuhuş sktörüne satılan; sokakta, işyerinde, savaşta, gözaltında, tacize ve tecavüze uğrayan kadınlar olarak gücümüzü dayanışmamızdan alıyoruz. Bizler 8 Mart’ı, 1800’lü yıllardan işçi kadınların çalışma saatlerinin azaltılması ve daha iyi çalışma koşulları için ölümüne verdikleri mücadeleden devraldığımızı hiçbir zaman unutmuyoruz. Geçen sene 8 Mart’ta birlikte yürüdüğümüz Novamed grevcisi kadınlarla yıl boyunca yan yanaydık. Aylarca grev çadırında sabahlayarak haklarını elde etmiş olan Novamed’li kadınlarla bu 8 Mart’ta yine birlikteyiz.
Bizler 8 Mart’ı ezilenlerin her türlü isyanını şiddet ile çözmeye çalışan sisteme karşı mücadele günü olarak görüyoruz. Hem sınır ötesinde hem sınır içinde Kürt halkına yönelen tüm silahları kendimize de yöneltilmiş olarak görüyoruz. Ölmenin ve öldürmenin yüceltildiği günlerd ebiz kadınlara yüklenen, vatan için ölecek evlatlar yetiştirme görevini reddediyoruz.
Bizler 8 Mart’ın kadınlara gül verilen bir güne dönüştürülmesine gülüp geçmiyoruz. Bu mücadele gününü siyasal rejimin çekişme günü haline getirilmesine ve 8 Mart’ı “vatan elden gidiyor” nidalarıyla kadın, erkek bir muhtıra gününe çevirmek isteyenlere gülüp geçmiyoruz. Kadınların tesettür altında yaşamasını savunanların fikirlerine gülüp geçmiyoruz. Ne olursa olsun erkeklerden esirgenmeyen yüksek öğrenim hakkının tesettürle okula gitmek isteyen kadınlardan esirgenmesini reddediyoruz. Ama saçlarımızı havada özgürce savurmamayı bize özgürlük olarak dayatanlara da gülüp geçmiyoruz.
Biz bu 8 Mart’ı emeğimizi iki kat sömüren patronlara, evdeki emeğimize el koyan erkeklere, hazırladıkları sosyal güven(siz)lik yasası ile erkeklerle, patronlarla açıktan işbirliğini ilan eden hükümete HAYIR diyerek kutluyoruz. Biz kadınları aileye, kocaya, babaya bağımlı kılan hükümete HAYIR diyerek kutluyoruz. Biz kadınları aileye, kocaya, babaya bağımlı kılan sosyal güven(siz)lik yasasına esastan itiramızı haykırıyoruz.
Bu sene yüzlerce erkek 2008’e Taksim’de kameraların önünde kadınlara sarkıntılık yaparak girdi. Bizler bunun bir avuç magandanın iğrençliği değil, kadın bedeni üzerinde kendine hak gören erkek egemenliğinin ta kendisi olduğunu ve erkeklerin taciz ve saldırılarına göz yuman polislerin, yasaları uygulamayan ve şikayet bekleyen yargının da erkekler kadar suçlu olduğunu ilan ettik. Mor iğnelerimizi bilerek 8 Mart’a hazırlandık.
Bizler, bu 8 Mart’ta kadın cinayetlerinde erkekleri ödüllendiren haksız tahrik indirimlerine karşı kadından yana politik taraf olduğumuzu haykırıyoruz.
Erkeklerin adil olmayan düzenine karşı feminist adaletin sözcüsü olmaktan vazgeçmeyeceğimizi ve kurtuluşumuzun kendi ellerimizde olduğunu söyleyerek 8 Mart’ta yine sokaklarda olacağız.
Biz kadınlar erkek egemenliğine boyun eğmeyeceğiz.
Kurtuluşumuz için birlikte daha güçlü!
Pazartesi dergisi özel sayısı / feministler@gmail.com
